东坡二首 其二

东坡二首 其二原文：

（云）酒保，为何扯他三位？（酒保云）他三个吃了二百文钱的酒，不肯还钱。（正末云）你放了他三个，他乃是国家白衣卿相。这酒钱我替他还你，可是如何？（酒保云）你既然替他还钱，也罢，我放了他。（正末取钱还科，云）兀的二百文钱。（酒保接科）（正末云）三位秀才，咱一处再饮一杯酒者。（驾云）敢问那壁君子姓甚名谁？何处人氏？有何贵干到于此处？（正末悲科，云）小人姓赵，是赵元。（哭科）（驾云）你为何这等发悲？其中必有暗昧，你慢慢的说一遍，我试听者。（正末云）三位秀才不知，听我慢慢的说一遍。小人东京人氏，姓赵是赵元，在本处刘二公家为女婿。有妻是刘月仙，生的有些颜色，十分的不贤惠，将小人千般毁骂，万般憎嫌。更有丈人文母十分狠毒，将小人时常打骂。小人当朝一日，文人、丈母并妻月仙，拖到本处司公臧府尹衙门中，强要休书。不想赃官要娶小人浑家为妻，故意要作弄小人性命，差小人来西京递送公文书。误了一日，杖四十；误了两日，杖八十；误了三日，处斩，不觉早误半月日期也！小人眼见的无那活的人也，因此上啼哭。不想酒店得遇三位秀才。（驾云）晦！不想此人有此暗昧(...)
未遇行藏谁肯信，如今方表名踪。无端良匠画形容。当风轻借力，一举入高空。
⑷燕山：山名，在河(...)
足见开头意象的如此崛起，决非偶然。说明作者在目累累邱坟时被激直的对人生的悟发有其焦灼性。作者确是为眼前图景百触目惊心。也正因为这种悟发和焦灼来自眼前的严峻生活图景以及由此而联到的、长期埋葬在诗人记忆仓库中的决象，所以这开头的涵盖性就异常广阔，气势异常充沛，思维触角轩翥不群。这正是唐代诗僧皎然说的：“诗人之思初发，取境偏高，则一首举体便高”。（《诗式》）作者出了郭门以后，其所见所想，几乎无一而不与一“去”一“来”、一生一死有关。埋葬死人的“古墓”是人生的最后归宿了，然而死人也还是难保。他们的墓被平成耕地了，墓边的松柏也被摧毁而化为禾薪。人生，连同他们的坟墓，与时日而俱逝，而新的田野，却又随岁月而俱增。面对着这样的凄凉现象，面对着那一个“时”，却又偏偏是“世积乱离”（《文心雕龙·明诗》）、大地兵戈、生民涂炭之时，诗人对眼前一“去”一“来”的鱼龙变幻，不由引起更深的体会，而愁惨也就愈甚了。既然“来者”的大难一步逼近一步，他不能不为古今代谢而沉思；既然看到和听到白扬为劲风所吹，他不能不深感白扬之“悲”从而自伤身世。历来形容悲风，都是突出其“萧萧”声。为此，诗人不由沉浸到一种悲剧美的审美心态积淀之中而深有感发，终于百感苍茫地发出惊呼：白扬多悲风，萧萧愁杀人！墓前墓后的东西很多，而只归结到“白扬”(...)
当年襄阳雄盛时期，镇守襄阳的山间经常在习家池醉饮。相随而来的钓女，来到池边，竞相窥视她们自己妆扮过的映在池中的倩影。清波荡漾荷花盛开，依依垂柳映绿了水岸。澹澹：水波摇荡的样子。参参：草木茂盛；细长的样子。往日的繁华已经消逝，人物也不似当年，四望习池已变得一派荒凉，人迹稀少。往日意气风发豪华风流的一代人物都不见了，只有荒草露水沾湿着游人的衣服。此处虽然萧条了，但是一大早就来此为送别饯行的，并在这里放牧将要远行的马匹。一直到红(...)
宫腰袅袅翠鬟松，
出言解长神天福，见性能传祖佛灯。自从一挂袈裟后，万结人缘不断僧。贫僧乃汴梁岳林寺首座定慧和尚是也。想我佛门中，自一气才分，三界始立。缘有四生之品类，遂成万种之轮回。浪死虚生，如蚁旋磨，犹鸟投笼，累劫不能明其真性。女人变男，男又变女，人死为羊，羊死为人，还同脱裤着衣，一任改关换面。若是聪明男女，当求出离于罗网，人身难得，佛法难逢，中土难生，及早修行，免堕恶道。想我佛西来，传二十八祖，初祖达摩禅师，二祖慧可大师，三祖僧灿大师，四祖道信大师，五祖弘忍大师，六祖慧能大师。佛门中传三十六祖五宗五教正法。是那五宗：是临济宗、云门宗、曹溪宗、法眼宗、沩山宗；五教者，乃南山教、慈恩教、天台教、玄授教、秘密教。此乃五宗五教之正法也。我想学道犹如守禁城，昼防六贼夜惺惺。中军主将能传令，岁岁年年享太平。今奉我佛法旨，此处有一人姓刘名圭字均佐。此人平昔之间，好贿贪财，只恋荣华富贵，不肯修行。今被我佛点化，着此人看经念佛，参禅打坐。这早晚不见到来，刘均佐误了功课也。南无阿弥陀佛。自家刘均佐，跟师父出家，每日则是看经念佛。师父有个大徒弟，着他看管我修行，我若凡心动，他便知道就打。如今须索见他走一遭去。刘均佐，我奉师父法旨，着你清心寡欲，受戒持斋，不许凡心动；如若凡心动者，只打五十竹篦。凡百的事则要你忍，你听者，忍之为上。忍之一字岂非常，一生忍过却清凉。常将忍字思量到，忍是长生不老方。念佛念佛，忍着忍着。是，忍着，念南无阿弥陀佛，南无阿弥陀佛！他睡着了也。口退！刘均佐，我当初一时间跟师父出家，来到这寺中，每日念佛。虽我口里念佛，想着我那万贯家缘，知他是怎的也？嗨！刘均佐，那个坐禅处有甚么万贯的家缘？便好道万般将不去，只有业随身。我师父法旨，教你参禅打坐，抖擞精神，定要讨个分晓，不可有思乱想。须要绵绵密密，打成一片，只如害大病一般，吃饭不知饭味，吃茶不知茶味，如痴如醉，东西不(...)
枫叶白苹秋未老，晚风吹泛轻舶。青山沥沥水茫茫。情随流水远，恨逐暮山长。
花开人正欢，花落春如醉。春醉有时醒，人老欢难会，一江春水流，万点杨花坠(...)

东坡二首 其二拼音解读：

（yún ）jiǔ bǎo ，wéi hé chě tā sān wèi ？（jiǔ bǎo yún ）tā sān gè chī le èr bǎi wén qián de jiǔ ，bú kěn hái qián 。（zhèng mò yún ）nǐ fàng le tā sān gè ，tā nǎi shì guó jiā bái yī qīng xiàng 。zhè jiǔ qián wǒ tì tā hái nǐ ，kě shì rú hé ？（jiǔ bǎo yún ）nǐ jì rán tì tā hái qián ，yě bà ，wǒ fàng le tā 。（zhèng mò qǔ qián hái kē ，yún ）wū de èr bǎi wén qián 。（jiǔ bǎo jiē kē ）（zhèng mò yún ）sān wèi xiù cái ，zán yī chù zài yǐn yī bēi jiǔ zhě 。（jià yún ）gǎn wèn nà bì jun1 zǐ xìng shèn míng shuí ？hé chù rén shì ？yǒu hé guì gàn dào yú cǐ chù ？（zhèng mò bēi kē ，yún ）xiǎo rén xìng zhào ，shì zhào yuán 。（kū kē ）（jià yún ）nǐ wéi hé zhè děng fā bēi ？qí zhōng bì yǒu àn mèi ，nǐ màn màn de shuō yī biàn ，wǒ shì tīng zhě 。（zhèng mò yún ）sān wèi xiù cái bú zhī ，tīng wǒ màn màn de shuō yī biàn 。xiǎo rén dōng jīng rén shì ，xìng zhào shì zhào yuán ，zài běn chù liú èr gōng jiā wéi nǚ xù 。yǒu qī shì liú yuè xiān ，shēng de yǒu xiē yán sè ，shí fèn de bú xián huì ，jiāng xiǎo rén qiān bān huǐ mà ，wàn bān zēng xián 。gèng yǒu zhàng rén wén mǔ shí fèn hěn dú ，jiāng xiǎo rén shí cháng dǎ mà 。xiǎo rén dāng cháo yī rì ，wén rén 、zhàng mǔ bìng qī yuè xiān ，tuō dào běn chù sī gōng zāng fǔ yǐn yá mén zhōng ，qiáng yào xiū shū 。bú xiǎng zāng guān yào qǔ xiǎo rén hún jiā wéi qī ，gù yì yào zuò nòng xiǎo rén xìng mìng ，chà xiǎo rén lái xī jīng dì sòng gōng wén shū 。wù le yī rì ，zhàng sì shí ；wù le liǎng rì ，zhàng bā shí ；wù le sān rì ，chù zhǎn ，bú jiào zǎo wù bàn yuè rì qī yě ！xiǎo rén yǎn jiàn de wú nà huó de rén yě ，yīn cǐ shàng tí kū 。bú xiǎng jiǔ diàn dé yù sān wèi xiù cái 。（jià yún ）huì ！bú xiǎng cǐ rén yǒu cǐ àn mèi (...)
wèi yù háng cáng shuí kěn xìn ，rú jīn fāng biǎo míng zōng 。wú duān liáng jiàng huà xíng róng 。dāng fēng qīng jiè lì ，yī jǔ rù gāo kōng 。
⑷yàn shān ：shān míng ，zài hé (...)
zú jiàn kāi tóu yì xiàng de rú cǐ jué qǐ ，jué fēi ǒu rán 。shuō míng zuò zhě zài mù lèi lèi qiū fén shí bèi jī zhí de duì rén shēng de wù fā yǒu qí jiāo zhuó xìng 。zuò zhě què shì wéi yǎn qián tú jǐng bǎi chù mù jīng xīn 。yě zhèng yīn wéi zhè zhǒng wù fā hé jiāo zhuó lái zì yǎn qián de yán jun4 shēng huó tú jǐng yǐ jí yóu cǐ ér lián dào de 、zhǎng qī mái zàng zài shī rén jì yì cāng kù zhōng de jué xiàng ，suǒ yǐ zhè kāi tóu de hán gài xìng jiù yì cháng guǎng kuò ，qì shì yì cháng chōng pèi ，sī wéi chù jiǎo xuān zhù bú qún 。zhè zhèng shì táng dài shī sēng jiǎo rán shuō de ：“shī rén zhī sī chū fā ，qǔ jìng piān gāo ，zé yī shǒu jǔ tǐ biàn gāo ”。（《shī shì 》）zuò zhě chū le guō mén yǐ hòu ，qí suǒ jiàn suǒ xiǎng ，jǐ hū wú yī ér bú yǔ yī “qù ”yī “lái ”、yī shēng yī sǐ yǒu guān 。mái zàng sǐ rén de “gǔ mù ”shì rén shēng de zuì hòu guī xiǔ le ，rán ér sǐ rén yě hái shì nán bǎo 。tā men de mù bèi píng chéng gēng dì le ，mù biān de sōng bǎi yě bèi cuī huǐ ér huà wéi hé xīn 。rén shēng ，lián tóng tā men de fén mù ，yǔ shí rì ér jù shì ，ér xīn de tián yě ，què yòu suí suì yuè ér jù zēng 。miàn duì zhe zhè yàng de qī liáng xiàn xiàng ，miàn duì zhe nà yī gè “shí ”，què yòu piān piān shì “shì jī luàn lí ”（《wén xīn diāo lóng ·míng shī 》）、dà dì bīng gē 、shēng mín tú tàn zhī shí ，shī rén duì yǎn qián yī “qù ”yī “lái ”de yú lóng biàn huàn ，bú yóu yǐn qǐ gèng shēn de tǐ huì ，ér chóu cǎn yě jiù yù shèn le 。jì rán “lái zhě ”de dà nán yī bù bī jìn yī bù ，tā bú néng bú wéi gǔ jīn dài xiè ér chén sī ；jì rán kàn dào hé tīng dào bái yáng wéi jìn fēng suǒ chuī ，tā bú néng bú shēn gǎn bái yáng zhī “bēi ”cóng ér zì shāng shēn shì 。lì lái xíng róng bēi fēng ，dōu shì tū chū qí “xiāo xiāo ”shēng 。wéi cǐ ，shī rén bú yóu chén jìn dào yī zhǒng bēi jù měi de shěn měi xīn tài jī diàn zhī zhōng ér shēn yǒu gǎn fā ，zhōng yú bǎi gǎn cāng máng dì fā chū jīng hū ：bái yáng duō bēi fēng ，xiāo xiāo chóu shā rén ！mù qián mù hòu de dōng xī hěn duō ，ér zhī guī jié dào “bái yáng ”(...)
dāng nián xiāng yáng xióng shèng shí qī ，zhèn shǒu xiāng yáng de shān jiān jīng cháng zài xí jiā chí zuì yǐn 。xiàng suí ér lái de diào nǚ ，lái dào chí biān ，jìng xiàng kuī shì tā men zì jǐ zhuāng bàn guò de yìng zài chí zhōng de qiàn yǐng 。qīng bō dàng yàng hé huā shèng kāi ，yī yī chuí liǔ yìng lǜ le shuǐ àn 。dàn dàn ：shuǐ bō yáo dàng de yàng zǐ 。cān cān ：cǎo mù mào shèng ；xì zhǎng de yàng zǐ 。wǎng rì de fán huá yǐ jīng xiāo shì ，rén wù yě bú sì dāng nián ，sì wàng xí chí yǐ biàn dé yī pài huāng liáng ，rén jì xī shǎo 。wǎng rì yì qì fēng fā háo huá fēng liú de yī dài rén wù dōu bú jiàn le ，zhī yǒu huāng cǎo lù shuǐ zhān shī zhe yóu rén de yī fú 。cǐ chù suī rán xiāo tiáo le ，dàn shì yī dà zǎo jiù lái cǐ wéi sòng bié jiàn háng de ，bìng zài zhè lǐ fàng mù jiāng yào yuǎn háng de mǎ pǐ 。yī zhí dào hóng (...)
gōng yāo niǎo niǎo cuì huán sōng ，
chū yán jiě zhǎng shén tiān fú ，jiàn xìng néng chuán zǔ fó dēng 。zì cóng yī guà jiā shā hòu ，wàn jié rén yuán bú duàn sēng 。pín sēng nǎi biàn liáng yuè lín sì shǒu zuò dìng huì hé shàng shì yě 。xiǎng wǒ fó mén zhōng ，zì yī qì cái fèn ，sān jiè shǐ lì 。yuán yǒu sì shēng zhī pǐn lèi ，suí chéng wàn zhǒng zhī lún huí 。làng sǐ xū shēng ，rú yǐ xuán mó ，yóu niǎo tóu lóng ，lèi jié bú néng míng qí zhēn xìng 。nǚ rén biàn nán ，nán yòu biàn nǚ ，rén sǐ wéi yáng ，yáng sǐ wéi rén ，hái tóng tuō kù zhe yī ，yī rèn gǎi guān huàn miàn 。ruò shì cōng míng nán nǚ ，dāng qiú chū lí yú luó wǎng ，rén shēn nán dé ，fó fǎ nán féng ，zhōng tǔ nán shēng ，jí zǎo xiū háng ，miǎn duò è dào 。xiǎng wǒ fó xī lái ，chuán èr shí bā zǔ ，chū zǔ dá mó chán shī ，èr zǔ huì kě dà shī ，sān zǔ sēng càn dà shī ，sì zǔ dào xìn dà shī ，wǔ zǔ hóng rěn dà shī ，liù zǔ huì néng dà shī 。fó mén zhōng chuán sān shí liù zǔ wǔ zōng wǔ jiāo zhèng fǎ 。shì nà wǔ zōng ：shì lín jì zōng 、yún mén zōng 、cáo xī zōng 、fǎ yǎn zōng 、wéi shān zōng ；wǔ jiāo zhě ，nǎi nán shān jiāo 、cí ēn jiāo 、tiān tái jiāo 、xuán shòu jiāo 、mì mì jiāo 。cǐ nǎi wǔ zōng wǔ jiāo zhī zhèng fǎ yě 。wǒ xiǎng xué dào yóu rú shǒu jìn chéng ，zhòu fáng liù zéi yè xīng xīng 。zhōng jun1 zhǔ jiāng néng chuán lìng ，suì suì nián nián xiǎng tài píng 。jīn fèng wǒ fó fǎ zhǐ ，cǐ chù yǒu yī rén xìng liú míng guī zì jun1 zuǒ 。cǐ rén píng xī zhī jiān ，hǎo huì tān cái ，zhī liàn róng huá fù guì ，bú kěn xiū háng 。jīn bèi wǒ fó diǎn huà ，zhe cǐ rén kàn jīng niàn fó ，cān chán dǎ zuò 。zhè zǎo wǎn bú jiàn dào lái ，liú jun1 zuǒ wù le gōng kè yě 。nán wú ā mí tuó fó 。zì jiā liú jun1 zuǒ ，gēn shī fù chū jiā ，měi rì zé shì kàn jīng niàn fó 。shī fù yǒu gè dà tú dì ，zhe tā kàn guǎn wǒ xiū háng ，wǒ ruò fán xīn dòng ，tā biàn zhī dào jiù dǎ 。rú jīn xū suǒ jiàn tā zǒu yī zāo qù 。liú jun1 zuǒ ，wǒ fèng shī fù fǎ zhǐ ，zhe nǐ qīng xīn guǎ yù ，shòu jiè chí zhāi ，bú xǔ fán xīn dòng ；rú ruò fán xīn dòng zhě ，zhī dǎ wǔ shí zhú bì 。fán bǎi de shì zé yào nǐ rěn ，nǐ tīng zhě ，rěn zhī wéi shàng 。rěn zhī yī zì qǐ fēi cháng ，yī shēng rěn guò què qīng liáng 。cháng jiāng rěn zì sī liàng dào ，rěn shì zhǎng shēng bú lǎo fāng 。niàn fó niàn fó ，rěn zhe rěn zhe 。shì ，rěn zhe ，niàn nán wú ā mí tuó fó ，nán wú ā mí tuó fó ！tā shuì zhe le yě 。kǒu tuì ！liú jun1 zuǒ ，wǒ dāng chū yī shí jiān gēn shī fù chū jiā ，lái dào zhè sì zhōng ，měi rì niàn fó 。suī wǒ kǒu lǐ niàn fó ，xiǎng zhe wǒ nà wàn guàn jiā yuán ，zhī tā shì zěn de yě ？hēi ！liú jun1 zuǒ ，nà gè zuò chán chù yǒu shèn me wàn guàn de jiā yuán ？biàn hǎo dào wàn bān jiāng bú qù ，zhī yǒu yè suí shēn 。wǒ shī fù fǎ zhǐ ，jiāo nǐ cān chán dǎ zuò ，dǒu sǒu jīng shén ，dìng yào tǎo gè fèn xiǎo ，bú kě yǒu sī luàn xiǎng 。xū yào mián mián mì mì ，dǎ chéng yī piàn ，zhī rú hài dà bìng yī bān ，chī fàn bú zhī fàn wèi ，chī chá bú zhī chá wèi ，rú chī rú zuì ，dōng xī bú (...)
fēng yè bái píng qiū wèi lǎo ，wǎn fēng chuī fàn qīng bó 。qīng shān lì lì shuǐ máng máng 。qíng suí liú shuǐ yuǎn ，hèn zhú mù shān zhǎng 。
huā kāi rén zhèng huān ，huā luò chūn rú zuì 。chūn zuì yǒu shí xǐng ，rén lǎo huān nán huì ，yī jiāng chūn shuǐ liú ，wàn diǎn yáng huā zhuì (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

花开人正欢，花落春如醉。春醉有时醒，人老欢难会，一江春水流，万点杨花坠(...)
“群山万壑赴荆门，生长明妃尚有村”。诗的发端两句，首先点出昭君村所在的地方。据《一统志》说：“昭君村，在荆州府归州东北四十里。”其地址，即在今湖北秭归县的香溪。杜甫写这首诗的时候，正住在夔州白帝城。这是三峡西头，地势较高。他站在白帝城高处，东望三峡东口外的荆门山及其附近的昭君村。远隔数百里，本来是望不到的，但他发挥想象力，由近及远，构想出群山万壑随着险急的江流，奔赴荆门山的雄奇壮丽的图景。他就以这个图景作(...)
因后世有肃穆一词，往往容易导致诗中“肃肃”、“穆穆”属同义或近义的误会。其实两词含义用来颇有区别。“肃肃”是说助祭诸侯态度之恭敬，不仅是对祭祀对象——当时周天子的已故祖先，而且是对居祭祀中心地位的周天子本人；“穆穆”则既表周天子祭祀的端庄态度，又表其形态的盛美与威严。这样理解，二词分别用于助祭者（诸侯）、主祭者（天子），方可谓恰如其分。而那些丰盛的祭品(...)
江风静，日高未起，

相关赏析

赵郡苏轼，余之同年友也。自蜀以书至京师遗余，称蜀之士，曰黎生、安生者。既而黎生携其文数十万言，安生携其文亦数千言，辱以顾余。读其文，诚闳壮隽伟，善反复驰骋，穷尽事理；而其材力之放纵，若不可极者也。二生固可谓魁奇特起之士，而苏君固可谓善知人者也。
在艺术表现上，这首诗最突出的一点则是精炼。陆时雍称赞道：“其事何长！其言何简！”就是指这一点说的。全篇句句叙事，无抒情语，亦无议论语；但实际上，作者却巧妙地通过叙事抒了情，发了议论，爱憎十分强烈，倾向性十分鲜明。寓褒贬于叙事，既节省了很多笔墨，又丝毫没有给读者概念化的感觉。诗中还运用了藏问于答的表现手法。“吏呼一何怒！妇啼一何苦！”概括了双方的矛盾之后，(...)
鱼葺鳞以自别兮，蛟龙隐其文章。
⑴蝶梦：梦境。语出庄周梦化蝴蝶事。⑵潘郎：指晋潘岳。岳少时美容止，故称。潘岳字安仁，晋中牟人。美姿容，辞藻绝丽，尤善为哀诔之文。《晋书》有传。南朝陈徐陵《洛阳道》诗之一:“潘郎车欲满﹐无奈掷花何。”宋史达祖《夜行船》词:“白发潘郎宽沈带﹐怕看山﹐忆他眉黛。”明叶宪祖《夭桃纨扇》第一折:“河阳城里斗丰神﹐好映潘郎彩色新。”宁太一《秋兴四叠韵》之二:“潘郎老去情丝减﹐谁与重栽一县花？”后亦以代指貌美的情郎。⑶徐妆：半面妆。《南史梁元帝徐妃传》载：“妃以帝眇一目，每知帝将至，必为半面妆以俟。帝见则大怒而去。” 典故：徐氏，徐昭佩（？—554年），东海郯县（今山东省剡城北）人，梁朝侍中信武将军徐琨的女儿，孙权姑母孙女，其先嫁同郡陆尚为妻。陆尚卒后，徐氏因貌美出众，姿色艳丽，被孙权选入后宫，不久便成为孙权的宠妃。孙权因徐氏是姑母的孙女，又是屡立战功的徐琨之女，鉴于这几层关系，孙权曾要谢夫人让位，准备让徐氏为正妃，但谢夫人坚决不让。这样孙权便与谢夫人关系破裂。之后，孙权又爱上了步氏，对徐氏开始冷落。徐氏非常嫉妒，后被孙权打入冷宫。由于梁元帝是独眼，一次临幸时，徐妃只作“半面妆”（半面(...)
〔36〕《霓裳》：即《霓裳羽衣曲》(...)
驾扁舟，冲剧暑。千里江上去。夜宿晨兴，一一旧时路。百年忘了旬头，被人馋破，故纸里、是争雄处。||1111怎生诉。欲待细与分疏，其如有凭据。包里生鱼，活底怎遭遇。相逢樽酒何时，征衫容(...)

作者介绍

韩愈 韩愈（768～824）字退之，唐代文学家、哲学家、思想家，河阳（今河南省焦作孟州市）人，汉族。祖籍河北昌黎，世称韩昌黎。晚年任吏部侍郎，又称韩吏部。谥号“文”，又称韩文公。他与柳宗元同为唐代古文运动的倡导者，主张学习先秦两汉的散文语言，破骈为散，扩大文言文的表达功能。宋代苏轼称他“文起八代之衰”，明人推他为唐宋八大家之首，与柳宗元并称“韩柳”，有“文章巨公”和“百代文宗”之名，作品都收在《昌黎先生集》里。韩愈在思想上是中国“道统”观念的确立者，是尊儒反佛的里程碑式人物。